Προϋπολογισμός 2012: Όχημα δήμευσης του ελληνικού λαού

Είναι ίσως η πρώτη φορά που μεταπολεμικά οι βασικοί εκπρόσωποι του υπάρχοντος συστήματος της σήψης στην Ελλάδα συντονίζουν τόσο στενά τα βήματα τους με τα υπερεθνικά αφεντικά με βασικό στόχο την εξαθλίωση της κοινωνίας και την επιβολή του εργασιακού μεσαίωνα στη χώρα. Ο νέος προϋπολογισμός αποτελεί μέρος του γενικότερου πακέτου μέτρων της νέας δανειακής σύμβασης και του νέου πολυετούς «Μνημονίου» που πρόκειται να υπογράψει η νέα κυβέρνηση για τη διασφάλιση των συμφερόντων των τραπεζιτών και των εχόντων, σε βάρος, βέβαια, των εργαζομένων και της κοινωνίας. 

1. Το δίπτυχο «υπερφορολόγηση» και «φοροασυλία»

Ο νέος προϋπολογισμός αναπαράγει και διευρύνει τις αντιλαϊκές δομές του φορολογικού συστήματος και επιδεινώνει την ταξικά μεροληπτική διανομή του εθνικού εισοδήματος. Τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται από 49,7 δις € το 2011 σε 53,3 δις € το 2012 και το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αύξησης προέρχεται από την αύξηση κατά 17,4% των άμεσων φόρων και κυρίως από τη φορολογία φυσικών προσώπων, ενώ αντιθέτως οι φόροι των νομικών προσώπων, κυρίως Α.Ε. και Ε.Π.Ε., μειώνονται κατά 22%. Κύριοι μοχλοί υπερφορολόγησης των λαϊκών εισοδημάτων είναι η μείωση του αφορολόγητου από 12.000 σε 5.000 €, η κατάργηση έκπτωσης φόρου 10% από αποδείξεις, οι δραστικές περικοπές φοροαπαλλαγών και εξαιρέσεων στα λαϊκά εισοδήματα, η εισφορά αλληλεγγύης, η είσπραξη τέλους επιτηδεύματος, η έκτακτη φορολογία ακινήτων (χαράτσι), κ.ά.

           

2. Κοινωνικές και αναπτυξιακές δαπάνες… ώρα μηδέν

Στα πλαίσια του λεγόμενου «μεσοπρόθεσμου», προβλέπονται μεγάλες περικοπές δαπανών, κυρίως για μισθούς - συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες (υγεία, παιδεία, πρόνοια, αυτοδιοίκηση, πολιτισμό, κ.ά.), καθώς και για αναπτυξιακές δαπάνες (πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων – Π.Δ.Ε.), ενώ προβλέπεται αύξηση των δαπανών για τόκους και χρεολύσια, εξοπλιστικές δαπάνες και για καταπτώσεις εγγυήσεων του δημοσίου για λογαριασμό τρίτων. Ειδικότερα το σύνολο των δαπανών προβλέπεται το 2012 να διαμορφωθεί στα 65 δις € – μείωση κατά 5,8 δις σε σχέση με το 2011. Η μείωση αυτή θα προέλθει κυρίως από περικοπές μισθολογικών δαπανών λόγω εφαρμογής του νέου μισθολογίου, απολύσεις συμβασιούχων, «εργασιακής εφεδρείας» κ.ά. Συνολικά οι μειώσεις αποδοχών στο δημόσιο τα τελευταία δύο χρόνια ανέρχονται κατά μέσο σε 40 - 50%. Αντίστοιχα, οι δαπάνες για συντάξεις παρ’ ότι οριακά εμφανίζονται αυξημένες κατά 77 εκατ. €, υφίστανται μείωση λόγω της αύξησης των συνταξιούχων το 2011, με αποτέλεσμα οι εισοδηματικές τους απώλειες να ξεπερνούν στα δύο χρόνια το 30-35%. Επίσης, μεγάλες περικοπές προβλέπονται στις «κοινωνικές δαπάνες», ιδιαίτερα στο ΙΚΑ, όπου οι απόμαχοι της μισθωτής εργασίας καλούνται να πληρώσουν το λεγόμενο «πρωτογενές πλεόνασμα» όπως κι άλλες κατηγορίες συνταξιούχων. Τέλος, οι δαπάνες προς αυτοδιοίκηση περιορίζοντα στα 7,1 δις, οδηγώντας σε οικονομική ασφυξία τους δήμους και τις περιφέρειες.

3. Το χρέος... ρουφάει το λαϊκό εισόδημα

Η άλλη όψη του ταξικού χαρακτήρα του προϋπολογισμού είναι οι δαπάνες για τόκους και χρεολύσια υπέρ των δανειστών, καθώς και για εξοπλιστικά προγράμματα. Ο κύριος όγκος των δαπανών αφορά στις πληρωμές για τόκους και χρεολύσια, οι οποίες από 45 δις € το 2011 θα ξεπεράσουν τα 60 δις € το 2012, χωρίς να υπολογίσουμε το λεγόμενο «κούρεμα», το οποίο δεν μπορεί να προσδιοριστεί αφού εκκρεμεί η τελική συμφωνία. Αν σε αυτές τις δαπάνες προσθέσουμε τις πληρωμές για το βραχυπρόθεσμο χρέος (33 δις το 2011 και 25 δις το 2012), τότε οι δαπάνες εξυπηρέτησης ξεπερνούν το 40% του ΑΕΠ. Πρόκειται για μια τεράστια αφαίμαξη της πλειοψηφίας της κοινωνίας σε όφελος των τοκογλύφων, κυρίως ελληνικών και ξένων τραπεζών, ασφαλιστικών εταιριών, θεσμικών επενδυτών, μεγαλοεισοδηματιών, κ.ά. Ωστόσο, το χρέος αντί να μειώνεται αυξάνεται...

Το λεγόμενο «κούρεμα» κατά 50% στα πλαίσια του προγράμματος PSI (private sector involvement) όχι μόνο δε μειώνει το χρέος αλλά το αυξάνει αφού η επικείμενη υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του χρέους. Ταυτόχρονα προβλέπεται διάθεση 30 δις για τη στήριξη ελληνικών τραπεζών και άλλων 30 δις για τη στήριξη συμμετοχής των ξένων τραπεζών στο PSI. Επιπλέον, με την εφαρμογή του νέου «Μνημονίου» προωθείται η δήμευση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων με περικοπές εισοδημάτων ως το 2015 ύψους 50 δις και άλλων 50 δις από τη λαφυραγώγηση της δημόσιας περιουσίας, στέλνοντας ταυτόχρονα στο «παρελθόν» εργασιακά δικαιώματα και μετατρέποντας τη νέα γενιά σε σύγχρονους «είλωτες» του χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτό είναι λοιπόν το «σωτήριο» καθήκον το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας η νέα κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», με επικεφαλή τον πρώην τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο και τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ.

4. Λύση από τα Αριστερά του πολιτικού φάσματος με την κοινωνία στο προσκήνιο

Το επικοινωνιακό τρικ του κόμματος της μνημονίου (ΠΑΣΟΚ–ΝΔ–ΛΑΟΣ) και της τρόικα – ο σχηματισμός τρικομματικής κυβέρνησης – όχι μόνο δεν πρόκειται να λύσει κάποιο από τα υπάρχοντα προβλήματα, αλλά αντίθετα θα τα οξύνει. Η κοινωνία πολύ σύντομα θα αισθανθεί τις επιπτώσεις της νέας κυβέρνησης και θα βρεθεί πάλι στο δρόμο του αγώνα. Οι αντιστάσεις των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων που βγαίνουν στο προσκήνιο αγωνιζόμενα είναι ο παράγοντας που θα καθορίσει το χρόνο παραμονής της νέας κυβέρνησης στην εξουσία. Η προώθηση της κοινής δράσης της Αριστεράς αποτελεί στις νέες συνθήκες επιτακτικό καθήκον και αναντικατάστατο μέσο για την ανατροπή αυτού του συστήματος που δημιουργεί τις κρίσεις, τη φτώχεια, την ανεργία· για την ανατροπή των πολιτικών των μνημονίων, της λιτότητας και της κοινωνικής εξαθλίωσης.

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ