Κουρεύοντας χρέος και... δημοκρατία

 



Είναι δεδομένο πως αν κάτι χαρακτηρίζει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι το ότι παίρνει αποφάσεις, εφαρμόζει μέτρα χωρίς σε καμία περίπτωση να λαμβάνει υπόψη της την κοινωνία. Η κυβέρνηση αυτή έχει κατ’ επανάληψη αγνοήσει την κοινωνία· όχι μόνο παίρνοντας αντιλαϊκά μέτρα – μέτρα αποσάθρωσης του κοινωνικού ιστού που καμία άλλη κυβέρνηση δε θα τολμούσε να πάρει -, αλλά και αγνοώντας τις διαρκείς αντιδράσεις που ξεσπούν σε αυτήν. Το πώς αγνοήθηκε το κίνημα των πλατειών κατά το οποίο οι πολίτες απαίτησαν πραγματική δημοκρατία και η απάντηση σε αυτούς ήταν η καταστολή, καθώς και το πώς αγνοήθηκαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις, 19 και 20 Οκτώβρη, – οι μαζικότερες απεργιακές κινητοποιήσεις της μεταπολίτευσης – και οι οποίες είχαν βασικό τους πρόταγμα την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και αυτής της πολιτικής είναι χαρακτηριστικότατα παραδείγματα. Η κυβέρνηση, έχοντάς μας αποδείξει όλο αυτό το διάστημα ότι το αφτί της δεν ιδρώνει από τις φωνές της ελληνικής κοινωνίας που αντιστέκεται και ότι η δημοκρατία για αυτήν είναι ψιλά γράμματα, συνεχίζει ακάθεκτη προβαίνοντας σε μια ακόμα κίνηση με καταστροφικές συνέπειες για τα ασφαλιστικά ταμεία…

Μετά το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, το πολυνομοσχέδιο, μέτρα λιτότητας που καμία δημοκρατική νομιμοποίηση δεν είχαν – το «λεφτά υπάρχουν» και οι προεκλογικές δεσμεύσεις για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις μετατράπηκαν στην πιο σκληρή επίθεση στα μόνιμα υποζύγια, φοιτητές, μισθωτούς, συνταξιούχους -, ένα ακόμη μέτρο έρχεται να παρουσιαστεί ως η μαγική λύση που θα βγάλει την οικονομία από την ύφεση. Το κούρεμα του 50% του δημοσίου χρέους αν και μπορεί αρχικά να ακούγεται θετικό, πρόκειται για ένα ακόμα μέτρο με αρνητικό πρόσημο για τα μέχρι τώρα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, καθώς έγινε υπέρ των τραπεζών και εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων. Πιο συγκεκριμένα, ένα μέρος του ελληνικού χρέους που διαγράφεται αφορά στα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που έχουν στην κατοχή τους τα ασφαλιστικά ταμεία. Δε χρειάζεται κανείς ιδιαίτερες γνώσεις οικονομίας για να καταλάβει πως με αυτόν τον τρόπο τα ήδη εξαθλιωμένα ταμεία επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο, ίσως μερικά φτάνουν στο όριο χρεοκοπίας, καθώς περιορίζεται η δυνατότητά τους να παρέχουν συντάξεις και τις υποχρεώσεις τους στους εργαζομένους.

Αποδεικνύεται με τον πλέον σαφή τρόπο, λοιπόν, ότι το ζήτημα του χρέους, που με το κούρεμα θα επανέλθει στα επίπεδα του 2009, το διάστημα πριν η χώρα εισέλθει στο ΔΝΤ, υπήρξε μονάχα η αφορμή αυτής της κυβέρνησης για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, για την επιβολή μέτρων ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα και την κοινωνία, για την πλήρη και στοχευμένη μετατροπή της χώρας σε ξέφραγκο αμπέλι στο οποίο οι δυνάμεις της αγοράς θα μπορούν να αλωνίζουν ελεύθερα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δύο χρόνια τώρα έχει καταργήσει κάθε έννοια δημοκρατίας, εφαρμόζοντας εκ διαμέτρου αντίθετα μέτρα από αυτά που προεκλογικά εξήγγειλε, ψηφίζοντας αντισυνταγματικούς νόμους, εφαρμόζοντας ακραίες μεθόδους καταστολής των κινητοποιήσεων, βάζοντας την Ελλάδα σε καθεστώς μόνιμης εποπτείας κι έχοντας επί της ουσίας παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στην τρόικα (ο υπουργός οικονομικών έχει εξουσιοδοτηθεί απλά να υπογράφει ό,τι του ζητείται από την τρόικα παρακάμπτοντας ουσιαστικά το ελληνικό κοινοβούλιο). Η φάρσα, μάλιστα, του δημοψηφίσματος στο οποίο θέλει η γαντζωμένη στην εξουσία κυβέρνηση να καταφύγει «για να εκτονωθεί η λαϊκή αγανάκτηση», όπως διά στόματος του υπουργού οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου ελέχθη, όχι μόνο δεν της δίνει την παραμικρή δημοκρατική νομιμοποίηση, αλλά εκφυλίζει και το δημοκρατικό θεσμό του δημοψηφίσματος.

Ως Αριστερή Ενότητα Χημικού λέμε ότι έχει έρθει η ώρα να μιλήσει ο λαός μέσω των συλλογικών κινημάτων και αγώνων. Απαιτούμε την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και αυτής της πολιτικής. Δε λέμε ότι η κυβέρνηση αυτή πρέπει απλώς να φύγει διαλέγοντας μια βολική για αυτήν ημερομηνία εκλογών, αλλά λέμε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ανατραπεί υπό το βάρος του λαϊκού παράγοντα. Λέμε ότι πρέπει να ανατραπεί υπό την πίεση του λαού που βγαίνει στους δρόμους, αντιστέκεται, επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις, υπερασπίζεται τη δημοκρατία, τα δικαιώματά του και διαλέγει, εν τέλει, ζωή και όχι επιβίωση! Συνεχίζουμε τον αγώνα μέχρι την τελική νίκη!